De Koudekerkse Richard en de Venezolaanse Maholy wonen in Venezuela als Emma (5) geboren wordt. Voor het werk van Richard verhuizen ze naar Vietnam. Als duidelijk wordt dat Emma veel zorg nodig heeft, vanwege een zeldzame chromosoom afwijking, verhuizen ze opnieuw, naar Duitsland. Omdat daar blijkt dat het Erasmus in Rotterdam eigenlijk de beste plek is voor Emma's medische situatie, besluiten ze in Middelburg een huis te zoeken.
Lange zoektocht
Aan hun gezellige keukentafel met koffie en koek vertellen Richard en Maholy over hun lange zoektocht of Emma naar school zou kunnen. Richard: "We begonnen bij Revant, maar uiteindelijk werden we doorverwezen naar Lentekind. We hadden een heel positief en superleuk gesprek met het intaketeam. Het is toch anders wanneer je met een arts praat, dat is vaak wat afstandelijker. In eerste instantie was er geen plek in Middelburg, maar uiteindelijk konden we in oktober vorig jaar terecht bij de Flamingo's in de nieuwe dependance in Heinkenszand."
"Het is zo mooi om haar vooruitgang te zien"
Alles onder één dak
Hij vult aan: "De grootste uitdaging was eigenlijk het vinden van de juiste zorg en ondersteuning in Nederland. Dat is heel zwaar geweest voor mijn vrouw, die veel alleen moest doen omdat ik in het buitenland aan het werk was. We hebben veel instanties moeten benaderen, maar uiteindelijk hebben we nu alles onder één dak bij Lentekind. Emma krijgt fysiotherapie, ergotherapie en er is ook begeleiding vanuit het Erasmus voor de medische kant. Dat maakt het zoveel overzichtelijker voor ons. We missen alleen nog logopedie in Heinkenszand, wat wel in Middelburg is. "
Communiceren is cruciaal
Maholy spreekt Spaans en Engels, en vindt het fijn dat die communicatie zowel in Engels als in het Nederlands gaat. Ze gaat binnenkort Nederlandse les volgen. Ze voelt zich heel welkom bij Lentekind, ondanks dat ze een andere taal spreekt. "De communicatie verloopt heel soepel. Medewerkers zijn erg betrokken en als er iets is, worden we direct geïnformeerd via een app of bellen ze." Richard benadrukt dat communicatie cruciaal is, zeker omdat Emma speciale zorg nodig heeft en niet altijd zelf kan aangeven wat er aan de hand is. "We krijgen dagelijks updates over hoe het met haar gaat, of ze goed heeft geslapen, gegeten, enzovoort. Het voelt echt als een partnerschap."
Gezinsbegeleiding"Emma heeft zich verrassend goed aangepast. Ze gaat nu vijf dagen per week naar Lentekind, en ze wordt 's ochtends om 8 uur opgehaald en komt om 4 uur terug. In het begin was het wennen, maar nu gaat het heel goed. Alles gaat in kleine stapjes, maar ze maakt wel degelijk vooruitgang en dat is zo mooi om te zien. Zo leert ze bijvoorbeeld om in een rij te staan en zelfstandig te eten. Wat ze bij Lentekind aanleren proberen wij thuis voort te zetten." Daarvoor komt af en toe ook iemand van Gezinsbegeleiding bij hen thuis.
Richard moet lachen als hij zegt: "Want soms worden we ook gecorrigeerd door Lentekind. Dan zeggen de medewerkers van doe dat nou niet, want wij proberen haar hier dingen te leren en jullie doen het tegenovergestelde! Dat geeft ons veel vertrouwen."
Richard en Maholy hopen dat dit verhaal iets kan betekenen voor andere ouders in een vergelijkbare situatie. Want zowel zij als Emma voelen zich helemaal thuis bij Lentekind.
