Mara was nog een piepklein poppetje toen ze bij Lentekind kwam, vier jaar geleden. Nu is ze zes jaar en de grootste bij de Guppies, waar ze geniet van de andere kindjes om haar heen.
Samen mijlpalen vieren
De ouders van Mara begrepen al snel dat zij zich anders ontwikkelde dan haar tweelingzusje. Ze schakelden een fysiotherapeut in en later volgde genetisch onderzoek in Rotterdam. Op het moment dat bleek dat Mara meer nodig had dan wat het kinderdagverblijf kon bieden, wees de fysiotherapeut op het bestaan van Lentekind. De ouders gingen ook bij andere aanbieders kijken, maar kozen uiteindelijk voor Lentekind.
“Lentekind was nog heel klein toen, en voor ons was het echt confronterend om haar als hulpeloze peuter te zien tussen de grote kinderen. Ze kon nog niet zelfstandig zitten of kruipen. Wij vonden het echt wel moeilijk”, zegt Meinou, de moeder van Mara. “Maar dat gevoel ging heel snel weg. Je leert de andere kinderen kennen, en we zagen dat Lentekind keek naar wat Mara kon en wat haar mogelijkheden konden zijn. Het is echt heerlijk dat de medewerkers begrijpen, wat het voor een zusje of ouders betekent als je kind op een gegeven moment wel zelf kan zitten. Er werden mijlpalen behaald die hier net zo hard meegevierd werden als we thuis deden.”
"De begeleiders zijn zo bekwaam en doen het met zoveel liefde en gevoel"
Lentekind is een tweede thuis
“Wij waren heel erg op zoek naar de mogelijkheden en onmogelijkheden van Mara. Je zit al in zo’n rollercoaster van waar gaat dit heen? Wat gaat er gebeuren? Wij zagen dat de begeleiders echt van de kinderen houden. Ze zijn zo bekwaam en doen het met zoveel liefde en gevoel. Voor ons en Mara is Lentekind echt een tweede thuis. Zij voelt zich dus ook fijn en veilig hier. Vanochtend was ze een beetje mopperig, maar dan komt ze hier en ziet ze de begeleiders staan; dan heeft ze gelijk weer een lach op haar gezicht. Het is dat ze met de rolstoel de drempel nog niet overkomt, maar anders reed ze zo naar binnen. Dan is het net als haar zusje die bij het naar school gaan vrolijk naar binnen loopt en nog even zwaait. Dat ontroert.”
Een veilige omgeving
Voor de ouders van Mara is veiligheid heel belangrijk, van omgeving, gebouw, faciliteit en kundige mensen. Want Mara kan zich niet uiten of vertellen wat er aan de hand is. “Daarom moeten de overdrachten heel goed zijn. Er wordt bij Lentekind telkens met een frisse blik gekeken naar nieuwe dingen en doelen waarmee Mara weer verder kan komen. Wij vinden het heel prettig om twee keer per jaar een ontwikkelplanbespreking te hebben want dan zitten alle disciplines aan tafel: orthopedagogen, persoonlijk begeleider, fysiotherapeut en ergotherapeut. Die denken ook mee wat we thuis kunnen doen, bijvoorbeeld over de fijne motoriek die nodig is om een spraakcomputer te bedienen of hoe wij haar thuis het beste kunnen tillen. Zo krijgen de persoonlijk begeleiders ook tips van deskundigen. Alle neuzen staan dan dezelfde kant op. ”
Het tweelingzusje van Mara vindt het superleuk om in de vakanties te komen “helpen” op de groep van de Guppies. Ze mag mee Bimmen en vindt het machtig interessant om te kijken hoe het allemaal gaat. De chauffeurs die Mara thuis brengen laten Mette ook helpen met de lift van de rolstoelbus. Meinou: “Lentekind betrekt ons hele gezin, het draait niet alleen om Mara, maar ook om ons, de ouders, en haar zusje. De belasting is voor ons een heel stuk minder, omdat Mara het zo fijn heeft hier.“
